De Ŝtonaj-Muraj Kasteloj ĝis Neŭtronaj Baterioj
Ĉi tiu slogano, kiun mi elektis antaŭ longa tempo, devenas de la kastelo en la Suna Tera Insulo en Renesanco en la Lekanto Kampo kaj la baterioj uzataj kiel grava energifonto en la serio Sep Kandeloj.
Ĝenerale tamen ĝi priskribas la imagajn universojn, kiujn mi ŝatas konstrui. Mi ŝatas skribi pri la pasinteco kaj la estonteco – foje ambaŭ samtempe. Mi kredas je la koncepto de Zeitgeist (spirito de la tempo). Mi ĉiam trovis interese, ke la tempo ŝanĝas lokojn, homojn kaj civilizon.
Ŝaltu la komputilon, enigu la pasvorton. Senpolvigu la retejon. Faru ĝin brili. Poste nova afiŝo venu sezonon poste.
Pasis tri monatoj, ĝuste tri monatoj de kiam la retejo estis lanĉita. Nekredebla. Ĉi tiuj tri monatoj pasis kun tiom da rapidoj, kun aferoj planitaj sed nerealigitaj, kaj kun internaj tornadoj por mi.
Sed mi ne volas paroli pri ili. La pasinteco estas en la pasinteco.
Kiel bone migri ĉiutage!
Kiel bele estas ĉesi ie ĉiutage!
Kiel agrable estas flui sen frostiĝi kaj ŝlimiĝi!
Al kiu vorto apartenas hieraŭ,
Foriris, mia amato, kun hieraŭ,
Nun estas la tempo por diri novajn aferojn.
Mevlana Ĝelaleddin Rumi
Mi ŝatus paroli pri io bela, kiu okazis ĉi-monate. Mia rakonto “Arıza” (Paneo) faris ĝin kiel finalisto en la Konkurso pri Terura Rakonto, okazinta ĉe la kanalo Cem’den Dinle en YouTube kaj fine vicigita tria! Mi baldaŭ aldonos ĝin al la blogo. Mi aldonis!
Mi ne plu senpolvigos la retejon. Mi anoncis ĉe Instagram, ke mi dividos komentojn pri libroj en mia biblioteko de A ĝis Z. Tiuj komentoj estos ĉi tie! Teicallynike tamen ĝi ne estos de A ĝis Z sed de 1 ĝis Z ĉar Excel listigas numerojn unue.
Do, kiun libron vi pensas, ke mi dividos unue? Mi antaŭĝojas pri viaj divenoj.
Kun amo,
Gizem.