Batısı ve güneyi sıradağlar, doğusu ve kuzeyi okyanusla kaplı Andram topraklarında “cevher” sahiplerini barındıran insan topluluğu yaşamaktadır. Cevher, yaşam gücüdür. Cevherine erişebilme yeteneği olanlar, içlerindeki gücü doğa ile takas ederek nesneleri yerlerinden oynatabilmekte, şifa verebilmekte ya da çeşitli bilgilere kavuşabilmektedirler.
Cevherle ilgili yeteneklerin özel ve yasak olanları da vardır. Mesela, sızdırıcılık… Sızdırıcılar yaşam gücünü çalabilirler. Bu yüzden tehlikeli kabul edilen sızdırıcılar yakalandıkları zaman mühürlenerek Andram topraklarından atılırlar.
Mühürleme, metal içerikli bir boyayı deri altına işleyerek yapılan dövmeyle kişinin yeteneğini yok eden bir işlemdir. Zira metal bir nevi Faraday kafesi işlevi görmekte ve cevhere erişmeye engel olmaktadır. Aynı maksatla demir bileklikler de kullanılır, ancak elbette ki dövme kalıcıyken bilekliğin hükmü koldan çıkarılana kadardır.
EJDERLER, DOKUZLAR VE SIRLAR
“İki hafta önce batıdaki sınır şehri Suria yakınındaki gölde toplu balık ölümleri görülmüş. Araştırdığım zaman Suira’nın cevher ve yetenek kaybını en çok yaşayan şehirlerden biri olduğu bilgisine ulaştım.”
Mühür Kıran, sf 30
Andram topraklarında son yıllarda yetenek sahibi doğan çocuk sayısı azalmış, bereket kaybolmuştur. Üstelik sızdırıcılar da sınır dışı edilmek yerine ortadan kaybolmaya başlamışlardır. Bu durumu araştırmak isteyen Kyte ve Neira Namu anlaşırlar. Birisi sızdırıcılara ne olduğunu öğrenecek, diğeri de yeraltı sularının akıbetini öğrenmek üzere yüzyıllar önce ejderlerin yaşadığına inanılan Dokuzlar’a -Nastar sıradağlarının bir bölümü- yol alacaktır.
Gael adında fantastik bir dünyada geçen bu kitapta birçok ırk, toplum, karakter bulunuyor. Okurken her biri hayalinizde inşa edilen haritada yerine yerleşiyor. Yazanlar bilir ki çok karakterli kitaplarda en zor iş, karakterler arasında denge kurmaktır. Mühür Kıran bunu fazlasıyla başarmış.
“Keşke şu kişiyi de bir yerlerde görseydik”, “Ya şu mekândan bahsedilmiş ama orası biraz daha betimlenmeliydi” dediğim tek bir yer bile olmadı.
DENGE
Mühür Kıran okurken keyif aldığım, olayların sonuçlandığı, fantastik bir dünyayı ince ince işleyen başarılı bir kitap. Aynı zamanda Gael Yazıtları serisinin de ilk kitabı. Diğer kitaplarda Gael’in kalan topraklarını da gezmeyi, yepyeni maceralar yaşamayı diliyorum. Fantastik severlere şiddetle tavsiye ediyorum.
Karakterlerin işlenme miktarı ve kişilikleri dengeli… Mekânlar, olaylar dengeli… Zaten kitabın ana unsuru olan cevher gücü dahi dengeye dayanıyor. Daha ne diyeyim, okuyunuz!
Şimdi sürpriz bozanlı / spoilerlı kısma geçelim.
Buradan sonra sürpriz bozan / spoiler bulunmaktadır.
Eğer DNA’yı düzenleyerek vücudumuza yeni özellikler ekleyecek teknolojiye erişseydik, kitaptaki ejderler gibi olmak isterdim. Yahut bir ejderle karşılaşmak… Kimi zaman insan formuna, kimi zaman ejder formuna geçmek… Göklerde süzülmek, yerde yaşamak.
Kitabı okurken Andramlıları değil de Dokuzlar halkını destekledim. -Neira hariç 😄- Mavi göğün altında rüzgârlarla dans etmek için sırtında iki kanat taşıyan bir ırkı yeraltına, karanlığa mahkûm edebilir misin? Öfkelenmekte, intikam almakta, yeraltı sularınıza zehir karıştırmakta haklı değiller mi?
Her iki ırkta da iyiler ve kötüler var. Ejderlerin kötüleri daha dobra ve dürüst. Çoğunlukla dayanışma içindeler – aralarına bir insanın girmesiyle bu dayanışma bozulsa da… İnsanların kötüleri ise sinsi ve hain. Üstelik birbirlerinin ayaklarını kaydırmak maksadıyla hareket ediyorlar.
Sonraki kitapları heyecanla bekliyor, “Onu bunu bilmem, ben ejderciyim arkadaş!” diyor ve gidiy… Bir saniye, gitmeden önce aklıma bir şey daha geldi.
Acaba Neira’nın mührü kalıcı olsaydı neler olurdu? Merak ediyorum. O kısımları okurken “Ryntar lütfen gerçek mühür yapmış ol, Neira’nın hayatı için cevherini feda etmiş ol!” deyip durdum. Ne var ki kıyamadı ve güç kaybının geçici olduğunu hemen açıkladı. Biraz kitap karakterlerine karşı acımasızım sanırım. Neyse ki Neira’nın cevheri ileride oldukça işe yaradı.
Yorumum bu kadardı. Şimdi gerçekten gidiyorum. Nice fantastik dünyalara!