Bu öykü, Edebiyat Yarışmaları‘nın Salgın Bilimkurgu Öyküleri seçkisinde yer almış ve ilk olarak orada paylaşılmıştır. ✴ Kır saçlı adam elini öyle sıkıyordu ki ağzına kadar dolu bardak kırıldı kırılacaktı. Parmaklarının eklemlerine sancı girene dek öylece kaldı. Akabinde nefes aldı, elini gevşetti ve bardağı masaya bıraktı. İçindeki çayın yüzeyi küçük bir el aynası gibi saksıdaki çiçekleri, sırığa dolandıktan sonra boyu uzadığı için yere doğru eğilmiş sarmaşığı, perdenin alışılagelmiş desenlerini yansıtıyordu. Balkonda oturuyordu ama dışarı bakmaya cesareti yoktu, hatta öyle ki başının açısını değiştirmekten ve böylece çaydaki belli belirsiz akisle karşılaşmaktan dahi korkuyordu. Yutkundu. Âdemelması sarih bir şekilde hareket etti. Yetmiş iki …